Goldsmiths Fair 2025

English version

On Saturday 4 October, I went to the Goldsmiths’ Fair, thanks to Helen who very kindly gave me a free ticket. It is held in the Goldsmiths’ Hall and I’d never been before. Walking into the building felt like stepping into another world!! It was so grand, light-filled, and absolutely buzzing with creativity. What an amazing space!
It actually reminded me of a miniature TEFAF or PAN Amsterdam. It was full of carefully curated stands, stark lighting, and a sense that every object was made with deep care and creativity.
I wandered slowly through the rooms, taking in the huge range of work. There were pieces made from delicate filigree and also big sculptural, experimental forms.

Here are some of my favourites:
Kayo Seito, whose pieces looked as if they’d come straight from a fairytale. Her necklaces, in particular, seemed like draped rose petals. They seemed soft, and almost otherworldly. There’s something so “fairy-ish” about her work, in the best possible way.
Emmeline Hastings, whose jewellery shimmers with the texture of dragon scales or perhaps the tiny metal prongs instruments. I especially loved her brooches! They catch the light beautifully and feel both natural and futuristic.
Amy Findlay’s slugs were a complete delight. Her exhibition setup was full of moss and tiny details that made the display feel like a miniature forest. The tiny slugs curling around sapphire studs were simply magical!
She was not at this week of the fair, but Ute Decker’s brooches, which I first saw during the jewellery historians’ lecture, are stuck in my head! They are so dynamic and full of energy. There’s a rhythm to them that feels almost musical! They are utterly captivating.

And of course… I didn’t leave empty-handed. I ended up buying a pair of hare hoops by Eileen Gatt. They’re simply charming and serve as a perfect memento of the first weeks in London!

Op zaterdag 4 oktober ging ik naar de Goldsmiths’ Fair, dankzij Helen, die me heel lief een gratis ticket gaf!

De beurs wordt gehouden in de Goldsmiths’ Hall, waar ik nog nooit eerder was geweest. Zodra ik binnenkwam, voelde het bijna alsof ik een andere wereld instapte… Het was er zo prachtig! Het was een licht gebouw, vol met creatieve mensen en unieke ideeën. Wat een bijzondere plek!

Het deed me een beetje denken aan een mini versie van TEFAF of PAN Amsterdam: mooie stands, helder belicht en overal het gevoel dat elk sieraad met heel veel aandacht en creativiteit was gemaakt.

Ik liep rustig door de zalen en keek echt mijn ogen uit. Er was zó veel te zien! De collectie ging van hele fijne, gedetailleerde sieraden tot grote, experimentele ontwerpen.

Hier een paar van mijn favorieten:

Kayo Seito, wier sieraden eruitzien alsof ze uit een sprookje komen. Vooral haar halskettingen, die lijken op over elkaar gedrapeerde rozenblaadjes… Zucht! Wat mooi! Haar werk is onbeschrijfelijk zacht, desondanks het van zilver gemaakt is.

Emmeline Hastings, wiens sieraden lijken op drakenschubben of kleine metalen pinnetjes van een muziekinstrument. Vooral haar broches vond ik geweldig: ze vangen het licht prachtig en voelen tegelijk natuurlijk en modern.

Amy Findlay’s slakken waren zó leuk om te zien. Haar stand was bedekt met mos en allemaal kleine details, alsof je in een miniatuurwereld keek. De kleine slakjes die zich om saffieren oorstekers kronkelden, waren echt betoverend.

Ute Decker’s broches, was er niet toen ik er kwam, maar was er wel de voorgaande week. Ik had haar eerder ontmoet tijdens een lezing van de jewellery historians! Haar broches zijn me bijgebleven. Ze zijn vol beweging en energie! Het is bijna alsof ze dansen.

En natuurlijk ging ik niet met lege handen naar huis. Ik kocht een paar hare hoops van Eileen Gatt. Ze zijn zó leuk en vormen het perfecte aandenken aan mijn eerste weken in Londen.

Veel liefs, Isabelle