Over tuinen, schuttingen en de geur van barbecue
Hier geen meervoud, maar gebruikt als werkwoord. Als ik mijn rondje door de wijk fiets, ga ik altijd ‘brandgangen’. Met de fiets door lange brandgangen rijden is altijd een avontuur. Soms voel ik me net een brandgangen-detective, op zoek naar de geheimen van de tuinen. Ik vind het leuk om te kijken wat voor schuren (van hout, van steen) er staan, wat voor schuttingen (van hout, beton etc.) en garages. Als het warm is zijn er meer mensen in de tuin, en hoor je flarden van gesprekken en ruik je geuren van eten, zoals van de barbecue. Soms kun je glimpen van tuintjes zien, een enkele keer een hele tuin. Vaak ouderwets gezellig aangelegd, zoals een prachtige rozentuin met een oude houten bank. Wanneer zijn we massaal de 2 meter hoge schuttingen gaan plaatsen? Waarschijnlijk toen de individualisering startte. Het heeft een heel andere ‘feel‘ van de brandgang gebracht. Hoe leuk moet het er vroeger hebben uitgezien, toen veel tuinen open waren? Het is goed voor te stellen dat je dan ook meer contact met je buren had. Er zullen vast ook argumenten tegen zijn te verzinnen. Veiligheid, om er maar eentje te noemen. Deze ritjes laten me echt waarderen hoe divers en levendig onze buurt is. Ik droom er graag over maar voorlopig doe ik het maar met mijn dagelijkse rondje.
Studio Vogel 
Leave a comment